Music en Sun all over the place

Al een aantal dagen mogen we hier in Ierland ook eindelijk genieten van een heerlijke blauwe lucht en een stralende zon. Ik was stiekem al een beetje jaloers dat het in Nederland zo mooi weer was en wij nog bedolven zaten onder een wolkendek. Na de koude winterdagen is het extra genieten. En het is geweldig om te zien hoe iedereen hier uit hun appartementen tevoorschijn komt om het beste uit de zon te halen. Op het grasveld op de campus zitten overal groepjes studenten verspreid. En ook tussen de appartementen settelt iedereen zich neer om te lunchen, of lekker te zingen met een begeleidende gitaar. Zo had Jessica het idee om vandaag pastasalade te maken en het lekker buiten op te eten. Dat idee ging er bij iedereen goed in en zo geschiede het. Rond zessen zochten we een plekje in de zon met heerlijke rode en groene pestosalade. Jesse (from Arizona) had zijn gitaar meegenomen en tokkelde wat en na het eten vielen we in met een aantal meezingers.

Afgelopen zaterdag begon het mooie weer ook onze kant op te komen. Ik was dat weekend mee met een tweede trip van de International Society. Dit keer met busdriver Danny, een erg vriendelijke oudere man die het hele weekend onze chauffeur èn gids was:

Killarney, donderdag 22 maart 2012

Na een busreis van zo'n 5 uur kwamen we rond half zes eindelijk in het alom bekende toeristenstadje Killarney aan. Vooral in het zomerseizoen nemen velen dit stadje als uitgangspunt om de Ring of Kerry te bezoeken. Zo ook wij. Samen met twee aardige Duitse meisje Juli en Carina installeerden wij(Jessica, Ingrid en ik) ons in de Buzzard Room van het schattige hostel, waarna we richting Tesco gingen voor ingrediënten voor het eten van vrijdag. Handig voor studentjes is dat in het hostel gekookt kon worden. Maar de eerste avond trakteerden wij onszelf op een maaltijd in Murphy's, een pub waar we later nog eens terug zouden komen voor een vleugje trad music. Daarna verkenden we de straten en het viel ons op dat we uit veel verschillende pubs met live music konden kiezen. Uiteindelijk gekozen voor een pub waar eerst trad was en daarna een bandje. Weer een aantal voor mij nieuwe internationale studenten ontmoet en genoten van de muziek. Een aantal Ierse meisjes ontdeden zich nog van hun hoge hakken om Iers te dansen.

Ring of Kerry, vrijdag 23 maart 2012

10 uur zaten we met zijn allen weer in de bus op weg naar de Ring of Kerry, een tocht van 200 km met prachtige panorama uitzichten. Onze eigen buschauffeur vertelde ons af en toe een interessant feitje. Veel harige zwarte en bruine koeien in de wei, maar vooral veel schapen en lammetjes! Op een gegeven moment passeren we Dingle Bay, waar het water maar liefst vier kleuren vertoont. Van grijs en wit naar turqoise en donker blauw. Langs de weg loopt nog een oud spoor en een watervalletje loopt naar beneden. Dan is het jammer dat je in de bus zit, wandelen is meer genieten met als toevoeging de frisse lucht. Gelukkig stoppen we geregeld bij een mooi uitzichtpunt. De grond is hier niet zo vruchtbaar, vertelt Danny. Ze betalen zelfs mensen om zich hier te settelen. In Waterville hadden we een lunchpauze en Ingrid en ik konden het niet laten om onze schoenen uit te doen en de zee in te sprinten. Golven hebben echter een eigen wil en uiteraard werd de spijkerbroek nat. De volgende stap troffen we een boer aan die daar met zijn rode busje vol met hooi aan de kant van de weg zat. Hij was omringd door vier jongen lammetjes en zijn hondje. De lammetjes bleken nog maar drie dagen oud te zijn en het duurde niet lang of ze kregen de volle aandacht. Zo gingen we de Ring rond en hoewel je veel in de bus zit waren we toch aardig moe in de avond. In het hostel gekookt en daarna met een aantal games gedaan, waaronder Weerwolven, jawel! (In Amerika schijnt het Maffia te heten en ook de Duitsers hebben er weer een andere naam voor).

Dingle, zaterdag 24 maart 2012

Vandaag doen we de andere kant van de Baai, Dingle Peninsula. Als eerste stoppen we bij een strandje, aan de overkant zien we de vage contouren van de Ring of Kerry. Het was er erg vredig, het geluid van de zee, het zachte zand. Als het mooi weer is een prachtige plek om vakantie te vieren, op de vroege ochtend was het er echter wat frisjes. De voetjes weer even in het water gehad, uiteraard een aantal springfoto's en de bus weer in. Dan rijden we op smalle klifweggetjes met aan de ene kant heuvels met steenmuurtjes en aan de andere kant de Atlantische Oceaan. Er staat veel wind, maar de zon schijnt ook. Het is een heldere mooie dag. Beneden zien we de witte golven uiteenspatten tegen de rotsen. Verderop in de oceaan liggen de Blasket Islands. In het kleurrijke zonnige Dingle doen we ons tegoed aan een heerlijke ijsco. Het is een mooi plaatsje om te trouwen blijkt, voor de chapel staan de gasten van een net in het huwelijk getreden bruidspaar. Op de terugweg stoppen we weer bij hetzelfde strandje, omdat de zon zo lekker schijnt. Me laten overhalen om nog even de zee te voelen, we staan er nog maar net in of een onverwacht golf doet mijn broek helemaal nat worden. Jep, here we go again. Die avond weer gekookt in het hostel, heerlijke wraps met kip en pesto. (Een Amerikaans-Nederlands recept) Zeer geslaagd, de avond wederom in het gezellige muzikale Killarney gespendeerd.

Killarney, zondag 25 maart 2012

Hoewel het gister al mooi weer was, was het vandaag pas echt warm en genieten. Vandaag geen bustour, maar een fietstour. Iedereen kon doen wat ie wilde, maar de fiets was die dag toch wel het populairst. Samen met Jessica, Ingrid, Jesse en Vicky fietsten we eerst richting Ross Castle. Al gauw bleek dat de jas uit kon. Prachtig weer en het was heerlijk om weer eens te fietsen. (Stiekem waardeer ik de fiets toch wel heel erg). Na het mooie kasteel ook van binnen bezichtigd te hebben fietsten we richting National Park. Gelunched op een exclusieve plek bij het water met uitzicht op groene heuvels. Daarna richting Muckross House en verder gefietst naar de waterfall. Prachtig hoe de zon weerkaatst in het water. De fiets weer opgepakt om per ongeluk in verkeerde richting het pad langs het meer ingeslagen om deze rond te fietsen. Prachtig, indrukwekkend, genieten. Zeker een aanrader voor een vakantie. Bij Muckross House even gepauzeerd en daar hadden Jesse en Vicky een verrassing voor ons. We hadden het de vorige avond over typische Amerikaanse zoetigheden gehad, waaronder Reese's Peanut Butter Cups. Toevallig waren deze daar te koop en natuurlijk moesten we dat proeven. Het zijn chocoladekuipjes met peanutbutter in het midden. Ik had het niet verwacht maar het was delicious! Ik snap nu alle mensen die hagelslag op hun pindakaas strooien! Terug naar het hostel, ondertussen nog de laatste vleugjes frisse bloemige lucht opsnuiven om na een verdiende McFlurry de bus weer in te duiken voor de reis terug naar Maynooth. Iedereen was tevreden over de zeer geslaagde trip!

Uiteraard zijn we inmiddels ook St. Patricksday gepasseerd. 17 maart kwamen alle groene spullen tevoorschijn, nageltjes groen, gezichtje geschminkt en de flashing klavertje oorbellen in. We zaten in een overvolle trein op weg naar Dublin. Daar vonden we een goed plekje voor De Parade. Na zo'n twee uur kwam dan eindelijk de eerste showband, waarna de praalwagens volgden. Het was leuk, alhoewel ik niet kan zeggen dat het kan tippen aan de Nederlandse praalwagens (mhuahaha). En op een gegeven moment hadden we het ook wat gehad met de zoveelste showband van de zoveelste county. Maar desalniettemin was het indrukwekkend om een keer mee te maken. Daarna dachten we genoeg Ierse muziek en bandjes te vinden in de straten van Dublin. Niets was minder waar. Iedereen ging richting de pub voor de rugby match. Wij konden natuurlijk niet achterblijven en vonden na een aantal missers eindelijk een gezellige pub waar we op de grond neerploften om het einde van de wedstrijd tussen Wales en Frankrijk te zien. Met een aantal uitbundige inwoners van Wales was het mooi om te zien dat zij wonnen. Daarna was het tijd voor Engeland tegen Ierland. Doordat we in het groen waren voelde het nationalistisch en waren we helemaal voor Ierland, zoals je je voelt wanneer je in het Oranje van het Nederlandse voetbal team aan het genieten bent. Helaas kunnen we hier het Ierse Rugby team niet vergelijken met het Nederlans Elftal, want het was een diepe Nederlaag van 30-9. Maar de sfeer was geweldig en erg internationaal, er was zelfs iemand uit Nieuw-Zeeland. (Broertjes, ik heb een nieuwe handshake geleerd;)) Daarna terug naar Maynooth om het af te sluiten in The Roost, helaas was de sfeer daar wat minder, waardoor we alweer vroeg thuis waren. Maar we troffen het zeker dat we deze dag mee konden maken in Dublin itself:)

Morgen ga ik alweer naar mijn derde Tin Whistle les. Samen met Ronja ga ik nu elke week naar een Ierse studente, die zelf erg goed met de Tin Whistle is. Zij geeft ons les en we zijn nu bij de derde tune. Het is nog niet zo makkelijk om een fijn geluid te krijgen, maar het lukt ons wel aardig en Karen, onze teachter, is impressed hoe snel we de tunes oppakken. Ik durf alleen niet zo goed te oefenen, want de muren in het appartment zijn flinterdun en iedereen kan mijn gepiep horen. Dus af en toe speel ik even snel, om daarna weer verder te gaan met wat anders. Mijn eerste deadlines zijn in zicht, alleen maakt het mooie weer het toch wel moeilijk om goed bezig te gaan. Gelukkig kunnen boeken ook mee naar buiten genomen worden, dus ik zal proberen zo school met het mooie weer te combineren. Gister zijn we met Irish Studies naar een toneelstuk geweest, a.s. zaterdag gaan we naar een concert van Hudson Taylor en maandag naar de musical, Ellis in Funderland. Een arty week, want toevallig zit het dicht op elkaar. Dan moet ik hard aan de bak, omdat ik mijn eerste paper 5 april moet inleveren. Daarna heb ik gelukkig een vrij weekend, waarin ik Joyce en Irene mag verwelkomen in Ierland!:D Nu heb ik jullie wel weer genoeg verteld, welterusten en tot snel!;)

p.s.Vanochtend ook voor het eerst naar de Ierse hairdresser geweest. Gelukkig heb ik niets verkeerds in het Engels gezegd, want het is niet een vreemde coupe geworden. Ik ben eindelijk van mijn dooie punten af;) Hieronder nog een beste foto impressie;) Ja, met zoveel mooie natuur is het onvermijdelijk om niet zoveel foto's te maken;)